Одоогоос 20 шахам жилийн өмнө алс Дорнод Сибирьт Хятад компаниуд ногоо тарих багахан газар гуйсан. Тухайн үеийн ОХУ-ын удирдлагууд Сибирийн хөрс шороонд ургасан, ямар нэг химийн бодисгүй хүнсний ногоогоор ард иргэдээ хангахаа зарласан.
Тэгээд Хятад мэргэжилтнээр хөрс хөндүүлж улам олон газарт ногоо тариулсан. Сибирьт тарьсан Хятад ногоогоор Орос орныг хангахын тулд Хятадуудыг авчирч байлаа. Нэг л мэдэхэд 100,000 мянган хужаа Орос эмээ нартай суун зэрлэг өвс зулгаадаг болов. Сибирьт Хятад соёл хоол унд дэлгэрч залуу охид Хятаджиж эхэллээ. (Шар тахал гэж нэрлэсэн) Яг үүнтэй адил Улаанбаатар хотын мунхаг дарга нар Монголчуудаа ченжийн гар дамжуулаагүй эх орны хөрсөнд ургасан хүнсний ногоогоор хангана гэж тунхаглав.
Тэр тэнэглэлийнхээ үрээр Эмээлт , 61 гарам ойролцоо 50 газар хятадууд олгожээ. Үүний үр дүнд сэргэх гэж байсан хүлэмжийн аж ахуй, ногоочид зах зээлээ Хятад компаниудад булаалгав. Тэд удахгүй Эмээлт, 61 гарам ойролцоо суурьшил бий болгон Хятад соёлоо дэлгэрүүлнэ. Ядуу тарчиг амьдралтай гадаад гэхээр гайхамшиг гэж ойлгодог охид гүйгээд очино.
Үр дүнд хятадууд Монгол орныг ногоогоор хангаж Хятад жаал Хятад байцаа хоёроо бид ялгахаа болино. Хятад компанид олгосон 50 га газрыг олгосон эрх мэдэлтэн олдохгүй байна. Хотын дарга асан Амарсайхан Туулын бургас Зайсан толгойг хайрладаг шигээ 50 га газраа бусдад өгөөгүй гэж мэдэгдсээр. Энэ хүнс ногооны асуудал жижиг мэт боловч Үндэсний аюулгүй байдалд нөлөөлөх үйл явц гэдгийг сэхээрэх хүн алга. Нэг л их торгоны хээ, эрх ямбаар онцгойрох гэсэн авгай хүүхнүүд. Олгосон эзэн нь олдохгүй байгаа Тусгаар Монголын 50 га газрыг хятадууд хүч түрэмгийлэн аваагүй л байлтай…