1226 он буюу улаан нохой жил жаран таван насыг зооглож байсан Их эзэн Чинис хаан Тангуд улсыг довтлон Хар балгас хотыг эзэлж Хуньцуй Шань ууланд зусав. Намар нь их цэргээ хөдөлгөн Ганьчжоу, Силянцү, Чулу, Хэлү, Сучжоу хотуудыг эзлээд зогсохгүй Түрэмгий балгасыг эзлэн авчээ.
Хамгийн сонирхолтой нь 1226 оны өвөл Санчир, Бархасбадь хоёр од нэг шугманд дээр давхцах өдрийг Чингис хаан тэмдэглэсэн тухай мэдээ баримт байгаа юм. Дэлхийн хуурай газрыг эзлэн суусан Чингис хаанд астрономичид, зурхайчид байсан нь мэдээж. Тэд нарынхаа мэдээлэл дээр тулгуурлан идээ будаа тэнгэр хангайдаа өргөж өргөн дэлгэр тэмдэглэсэн гэдэг. Ямартаа ч их хааны тэмдэглэн өнгөрөөсөн “Их давхцал” олон хүнийг баясгаж Монголчууд Бумбын эрин рүү шилжин орлоо.
Бур бур салхитай Бумбын эринд хүн төрөлхтөн аз жаргал, баяр баясалтай байна гэсэн зөгнөл бий. Таван 2-ын тоо давхарласан өдөр урьд өмнө үзэгдээгүй сансар огторгуйн гайхамшигт үзэгдэл болоод өнгөрлөө. Бумбын эрин бол оюун ухааныг дээдлэн шим тэжээл өгөхийн зэрэгцээ, эвсэн зохицох, өвчин зовлон, уур бухимддаас ангижрах, оюун ухаанаа төгс хөгжүүлэн хүсэл мөрөөдлөө биелүүлэхэд туслах хийгээд бүхнийг номын гэрлээр ариусгах эрин гэж ойлгож болно.
